Vrijwilligerswerk in een TBS-kliniek: niet zwaar of eng
Dharminder is al bijna 3 jaar vrijwilliger bij de Oostvaarderskliniek in Almere, waar hij meewerkt aan het buddyprogramma van Humanitas. Hoe hij erbij kwam om vrijwilligerswerk te doen bij een forensisch psychiatrisch centrum? Voor hem was de keuze niet moeilijk. “Tijdens corona kregen verschillende doelgroepen in Nederland te maken met eenzaamheid. Over TBS en TBS-patiënten hebben mensen al snel hun oordeel klaar, terwijl ze vaak niet goed weten wat het inhoudt. Daarom wilde ik juist iets betekenen voor deze doelgroep.”
Het buddyprogramma
“Ik ben op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk en kwam terecht bij Humanitas. Via hen ben ik bij de Oostvaarderskliniek terechtgekomen. Bij Humanitas heb ik verschillende gesprekken gehad over wat het werk inhoudt. Je krijgt een training, want wat zijn de do’s en dont’s in het contact met iemand in detentie? Naast een training heb ik ook 2 interviews gehad met mensen uit de kliniek. Hier beoordelen ze of je geschikt bent voor het werk of niet. Kort daarna had ik de eerste kennismaking met een patiënt en hij wilde graag met mij verder. Nu kom ik om de 3 weken bij hem op bezoek.”
“Je moet onvoorwaardelijk kunnen geven. Het gaat niet om jou, maar om de patiënt.”
Waarom TBS-patiënten?
“Mensen vragen vaak: ‘maar waarom ga je dan niet wandelen met ouderen? Waarom doe je dit in een TBS-kliniek?’ Daar heb ik dan ook een eenvoudig antwoord op: het zijn ook gewoon mensen. Waarschijnlijk hebben ze ontzettend veel meegemaakt en is hun rugzak behoorlijk groot. Maar ik ben van mening dat niemand het verdient om eenzaam te zijn.’
De kracht van er zijn
“Wat we zoal doen tijdens een bezoek? We drinken een kopje thee en kletsen. Het contact is voor veel patiënten een uitlaatklep. Ook (bijna) alles kan besproken worden. We hebben het bijvoorbeeld over de opleiding die hij volgt, maar ook over dingen die er in de maatschappij spelen. Ik ben geen psycholoog, maar een sociaal gesprekspartner. Iemand die zonder oordeel luistert. Het is goed om van de sociotherapeuten te horen dat hij tijdens de behandeling ook op een positieve manier over mij praat. Bovendien vertelde ze mij dat hij een stuk socialer is geworden. Het is mooi om te zien dat ons bezoek daar aan bijdraagt.”
“Het mooiste van dit werk is de band die je met een patiënt opbouwt.”
Laat je oordeel thuis
“Je bent voor de patiënt een constante factor. Iets wat ze vaak niet gewend zijn. Ik kom al 3 jaar lang op bezoek en daardoor hebben we een band opgebouwd. Voor de eerste kennismaking heb ik ook zijn dossier mogen inzien, omdat je daar als vrijwilliger recht op hebt. Maar het is niet aan mij om hier een oordeel over te hebben. De rechter heeft dit al gedaan en de patiënt heeft een passende straf gekregen. Als je gelijk een oordeel hebt, dan kan je dit werk beter niet doen.”
“Ik hoop dit nog lang te kunnen doen, het is dankbaar en afwisselend werk.”
Ook buddy worden?
“Patiënten in een TBS-kliniek zijn niet gek, ze zijn geestelijk ziek. Met een goede behandeling is het mogelijk dat ze weer resocialiseren en onderdeel worden van de maatschappij. Mensen die overwegen om dit als vrijwilligerswerk te doen, wil ik aanmoedigen om contact op te nemen met Humanitas. Zij kunnen je heel goed begeleiden en kijken samen of dit werk bij je past. Wat ik mensen verder zou willen meegeven: het is niet zwaar of eng om contact te hebben met deze patiënten. Als gesprekspartner maak je dingen juist minder zwaar. Het is zinvol én zingevend werk.”
Bezoekvrijwilliger worden bij FPC de Oostvaarderskliniek?
Meld je aan bij een van deze organisaties: